Każdy rodzic z niecierpliwością czeka, aż jego dziecko wypowie pierwsze słowo. Jest to wyjątkowy moment zarówno dla malucha, jak i jego podopiecznych. Czasem zdarza się jednak, że na tę szczególną chwilę rodzice muszą długo oczekiwać. Zaniepokojeni często słyszą, że dziecko zacznie komunikować się, jak pójdzie do przedszkola. Czy tak jest na pewno?
Co mówi norma?
Każde dziecko powinno opanować kolejne umiejętności językowe w odpowiednim czasie, nie zważając na płeć. Między 6. a 8. miesiącem życia niemowlę powinno gaworzyć, a między 10. a 12. miesiącem życia powinno wypowiedzieć pierwsze słowo, np.: „mama”, „dada”, „pa pa”, „am”. Drugi rok życia jest etapem, w którym dziecko zaczyna nabywać coraz więcej nowych słów. Około 18. miesiąca życia dziecka mówi się o tak zwanej „eksplozji” słownictwa. Wyrazy mają prostą budowę, często są jeszcze zniekształcone, np.: „pika” – piłka, „keki” – kredki. Około drugich urodzin dziecko powinno zacząć łączyć dwa słowa w wypowiedzi. Mowa wtedy o pierwszych zdaniach („mama buti” – Mamo, ubierz buty; „tata bum bum” – Tata jedzie autem). Trzeci rok życia jest etapem dynamicznego rozwoju języka. Dziecko zaczyna używać coraz więcej słów oraz wypowiadać coraz więcej zdań. Trzyletnie dziecko komunikuje się z otoczeniem, a jego wypowiedzi są zrozumiałe nawet dla osób, które nie spędzają z nim na co dzień czasu. Pojawiają się jeszcze drobne błędy fleksyjne, wynikające z uczenia się języka przez analogię, np. ”nie ma piesa” podobnie do „nie ma kota” czy „oni powią (powiedzą)” podobnie do „oni myją”.
Rozgada się, jak będzie przebywać z rówieśnikami.
Jak widać, nabywanie języka jest długotrwałym procesem. Dziecko od samego początku ma kontakt z językiem poprzez słuchanie kierowanych do niego wypowiedzi rodziców i pozostałych członków rodziny, jak również poprzez przysłuchiwanie się rozmowom prowadzonych w jego otoczeniu. Jeśli dziecko w wieku trzech lat nie mówi, jego obecność w przedszkolu nie sprawi, że nagle „język się rozwiąże”. Kontakty społeczne są bardzo ważne dla rozwoju dziecka, w tym jego języka. Jednak to nie jedyny czynnik warunkujący pojawienie się mowy. Brak komunikowania się w sposób werbalny może wskazywać na problemy rozwojowe dziecka. Warto wtedy udać się do specjalistów, którzy pozwolą określić źródło trudności. Na liście powinni znaleźć się lekarze (pediatra, laryngolog, neurolog, foniatra), psycholog, ale przede wszystkim logopeda – jako specjalista od języka.
Sprawdź też: Jak powinien przebiegać prawidłowy rozwój mowy mojego dziecka?
Bibliografia:
Cieszyńska Jagoda, Korendo Marta, Wczesna interwencja terapeutyczna, Stymulacja rozwoju dziecka od noworodka do 6. roku życia, Wydawnictwo Edukacyjne Kraków, Kraków 2018
Smoczyńska Magdalena i inni, Inwentarze Rozwoju Mowy i Komunikacji (IRMIK). SŁOWA I GESTY. SŁOWA I ZDANIA. Podręcznik, Instytut Badań Edukacyjnych, Warszawa 2015
Dla Logotorpedy,
Wiktoria Szczudło-Oborska
Zostaw Odpowiedź