Krótko o dysleksji

Definicja opracowana przez prof. Cieszyńską jednoznacznie określa dysleksję jako trudności w linearnym opracowaniu informacji symbolicznych, czasowych, motorycznych, manualnych i językowych.

Powszechnie uważa się, że dysleksja (dysleksja rozwojowa) to specyficzne trudności związane z nauką czytania i pisania.  Czym się przejawiają?

Są to trudności związane z:

• opanowaniem poprawnej pisowni: pojawia się tak zwane „pismo zwierciadlane”, mylenie liter podobnych do siebie (na przykład b-d, g-p, m-w), opuszczanie liter;
• zastosowaniem znajomości zasad ortograficznych mimo ich znajomości;
  
• określaniem kierunków (prawo, lewo);
• myleniem prawej i lewej ręki (często występuje oburęczność);
• planowaniem czasu (dzieci z dysleksją często się spóźniają, nie zauważają upływu czasu);
• stosowaniem wyrażeń przyimkowych (pod, nad, za, w);
• właściwym różnicowaniem słuchowym głosek, analizą i syntezą słuchową;
• wadami wymowy, problemami z mówieniem, popełniają błędy gramatyczne i fleksyjne, obserwuje się opóźniony rozwój mowy;
• porządkowaniem sekwencyjnym (opowiadaniem, układaniem po kolei);
• odtwarzaniem wzorów graficznych, układankami;

Pobierz plakat:

Plakat dysleksja

Dodatkowo obserwuje się, że dzieci z ryzyka dysleksji mają trudności z ubieraniem się i samoobsługą, sprawnością ruchową (biegają, skaczą mniej energicznie niż ich rówieśnicy) oraz nie lubią zabaw manipulacyjnych, kolorowania, rysowania.

Warto pamiętać, że dysleksja nie wynika z lenistwa – to zaburzenie rozwojowe, z którym można pracować od najmłodszych lat, tak, aby zmniejszyć skutki niepowodzeń szkolnych. Pamiętaj, ryzyko zagrożenia dysleksją można zdiagnozować już u trzylatka!

Jeśli coś Cię niepokoi, skonsultuj się ze specjalistą!

Logotorpeda

ilustracje: www.Pixabay.pl